อเจลกวรรค ที่ 5

[331] ภิกษุให้ของเคี้ยวก็ดี ของฉันก็ดี แก่อเจลกก็ดี แก่ปริพาชก
ก็ดี ด้วยมือของตน ต้องอาบัติ 2 คือ กำลังให้ เป็นทุกกฏในประโยค 1
ให้แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[332] ภิกษุชวนภิกษุว่า มาเถิด คุณ เราจักเข้าไปสู่บ้าน หรือ
นิคมเพื่อบิณฑบาตด้วยกัน แล้วให้ขาถวายก็ดี ไม่ให้ถวายก็ดี แก่เธอ แล้ว
ส่งกลับไป ต้องอาบัติ 2 คือ ส่งไป เป็นทุกกฏในประโยค 1 ส่งไปแล้ว
ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[333] ภิกษุสำเร็จการนั่งแทรกแซงในสโภชนสกุล ต้องอาบัติ 2
คือ นั่ง เป็นทุกกฏในประโยค 1 นั่งแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[334] ภิกษุสำเร็จการนั่งในที่ลับ คือ ในอาสนะกำบังกับมาตุคาม
ต้องอาบัติ 2 คือ กำลังนั่ง เป็นทุกกฏในประโยค 1 นั่งแล้ว ต้องอาบัติ
ปาจิตตีย์ 1.
[335] ภิกษุผู้เดียวสำเร็จการนั่งในที่ลับกับมาตุคามผู้เดียว ต้อง
อาบัติ 2 คือ กำลังนั่ง เป็นทุกกฏในประโยค 1 นั่งแล้ว ต้องอาบัติ
ปาจิตตีย์ 1.
[336] ภิกษุรับนิมนต์แล้ว มีภัตรอยู่ ไม่บอกลาภิกษุซึ่งมีอยู่ ถึง
ความเป็นผู้เที่ยวไปในสกุลทั้งหลาย ก่อนเวลาฉันก็ดี หลังเวลาฉันก็ดี ต้อง
อาบัติ 2 คือ ก้าวเท้าเลยธรณีประตู 1 ก้าว ต้องอาบัติทุกกฏ 1 ก้าวเท้าเลย
2 ก้าว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[337] ภิกษุขอเภสัชยิ่งกว่าที่เขาปวารณาไว้ ต้องอาบัติ 2 คือ
กำลังขอ เป็นทุกกฏในประโยค 1 ขอแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.

[338] ภิกษุไปเพื่อดูกองทัพซึ่งยกออกไปแล้ว ต้องอาบัติ 2 คือ
กำลังไป ต้องอาบัติทุกกฏ 1 อยู่ ณ ที่ใดมองเห็น ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[339] ภิกษุอยู่ในกองทัพเกินกว่า 3 คืน ต้องอาบัติ 2 คือ กำลัง
อยู่ เป็นทุกกฏในประโยค 1 อยู่แล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[340] ภิกษุไปสู่สนามรบ ต้องอาบัติ 2 คือ กำลังไป ต้องอาบัติ
ทุกกฏ 1 อยู่ ณ ที่ใดมองเห็นได้ ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
อเจลกวรรค ที่ 5 จบ

สุราเมรยวรรค ที่ 6

[341] ภิกษุดื่มน้ำเมา ต้องอาบัติ 2 คือ รับด้วยตั้งใจว่าจักดื่ม
ต้องอาบัติทุกกฏ 1 ต้องอาบัติปาจิตตีย์ทุกคราวที่ดื่ม 1.
[342] ภิกษุใช้นิ้วมือจี้ภิกษุให้หัวเราะ ต้องอาบัติ 2 คือ ให้หัวเราะ
เป็นทุกกฏในประโยค 1 ให้หัวเราะแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[343] ภิกษุเล่นในน้ำ ต้องอาบัติ 2 คือ เล่นในน้ำใต้ข้อเท้า ต้อง
อาบัติทุกกฏ 1 เล่นในน้ำเหนือข้อเท้า ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[344] ภิกษุทำความไม่เอื้อเฟื้อ ต้องอาบัติ 2 คือ กำลังทำ เป็น
ทุกกฏในประโยค 1 ทำแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[345 ] ภิกษุหลอนภิกษุให้กลัว ต้องอาบัติ 2 คือ กำลังหลอนให้
กลัว เป็นทุกกฏในประโยค 1 หลอนให้กลัวแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.
[346] ภิกษุก่อไฟผิง ต้องอาบัติ 2 คือ กำลังผิง เป็นทุกกฏใน
ประโยค 1 ผิงแล้ว ต้องอาบัติปาจิตตีย์ 1.